Zaczątkiem Krynek był książęcy dwór zbudowany przed 1429 rokiem w Puszczy Grodzieńskiej nad rzeką Krynką. W 1434 roku w kryńskim dworze odbyło się spotkanie powracającego z łowów w Puszczy Białowieskiej króla Władysława Jagiełły z księciem litewskim Zygmuntem Kiejstutowiczem. Została wówczas odnowiona i zacieśniona Unia Litwy z Koroną.
    W 1509 roku król Zygmunt Stary nadał Krynkom herb.Od tego momentu Krynki występują jako miasto, a mieszkańcy noszą nazwę mieszczan. W 1522 roku ten sam monarcha ufundował w Krynkach kościół, a w 1540 roku wydał przywilej na cotygodniowy targ. W dniu 22 listopada 1569 roku król Zygmunt August nadał Krynkom prawa miejskie magdeburskie, które zapewniły miastu samorząd i autonomię. Krynki rozwijały się pomyślnie, gdyż w 1578 roku rozróżniano już Stare Miasto z rynkiem i trzema ulicami oraz Nowe Miasto z rynkiem i dziesięcioma ulicami.
    W swej bogatej historii Krynki miały również okresy niepomyślne: wojny moskiewskie, najazd szwedzki, liczne epidemie i pożary. W 1659 roku Moskale, pod wodzą Chowańskiego, pobili pod Krynkami wojska hetmana Pawła Sapiehy. Splądrowali wówczas miasto i ograbili kościół.
    Istotne przemiany nastąpiły w Krynkach pod koniec XVIII wieku, kiedy administratorem został podskarbi Antoni Tyzenhaus. Z jego inicjatywy przebudowano miasto, nadając mu nowy układ przestrzenny, z sześciobocznym rynkiem, na którym wybudowano halę targową z dwunastoma ulicami wybiegającymi z naroży rynku.
Po rozbiorach Krynki znalazły się w zaborze rosyjskim. Wtedy to caryca Katarzyna II podzieliła miasto pomiedzy dostojników: Sokołowa i Dynowa. W 1832 roku Dwór Kryński wraz z dobrami odkupił podkomorzy grodzieński Jan de Virion.
    W XIX wieku rozwinął sie w Krynkach przemysł. Powstało tu kilka manufaktur tekstylnych, między innymi najwieksza Lipharta, zatrudniajaca 100 pracowników. Umiejętność wyprawiania skór mieszkańcy nabyli od osiadłych w okolicy Tatarów. Mieszczanie zajmowali się również handlem, garncarstwem i gorzelnictwem.
    Rozwój przemysłu spowodował szybki wzrost liczby mieszkańców, którą głównie stanowiła ludność żydowska: w 1905 roku - 6000, a w 1914 - 10000.
    Podczas rewolucji w 1905 w Krynkach miały miejsca wystąpienia robocze. Strajkujący robotnicy na kilka dni opanowali miasto, ogłaszając tzw. "Republikę Krynecką".
    Po I wojnie światowej zniszczony przemysł spowodował znaczny spadek liczby mieszkańców, zaś okres świetności miasta definitywnie zakończył sie po II wojnie światowej. W 1941 roku do Krynek wkroczyli Niemcy i w mieście utworzyli getto, które w listopadzie 1942 roku zlikwidowano.
    Zniszczone w 70% i wyludnione Krynki w 1950 roku straciły prawa miejskie i obecnie są wsią gminną, liczącą około 3000 mieszkańców.

Krynki (w języku jidysz - Krynik, Krinek) to osada, rzucona gdzieś pod granicą z Białorusią, pomiędzy Bohonikami a Kruszynianami. W Białymstoku zwykło się mówić, że "Krynki leżą tam, gdzie wróble zawracają". Krynki zapewne byłyby skazane na zapomnienie, gdyby nie bogata historia tego miejsca i jego zabytki.

Przede wszystkim rzuca się w oczy niespotykany w Polsce układ architektoniczny, przypominający gwiazdę. Niczym w Paryżu ulice rozchodzą się promieniście od sześciobocznego rynku. Nazwy ulic określają ich położenie lub też zajęcie mieszkańców. Znajdziemy tu ulicę Browarną, Zaułek Szkolny, Zaułek Zagumienny, Pohulankę, ulicę Grabarną, Cerkiewną, Kościelną.

Zapewne już w początkach XV wieku istniał tu książęcy dwór. W 1434 roku w Krynkach na mocy porozumienia króla Władysława Jagiełły i księcia litewskiego Zygmunta została odnowiona unia Korony z Litwą. Prawa miejskie Krynki uzyskują w 1509 roku i stan ten będzie trwać aż do lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku, kiedy to Krynki stały się oficjalnie wsią gminną.

Dzięki położeniu na skrzyżowaniu szlaków handlowych, miasto rozwijało się dynamicznie, choć zdarzały się też chwile ciężkie - wojny z Moskwą, potop szwedzki, epidemie i pożary. W XIX wieku w Krynkach funkcjonowało kilka manufaktur włókienniczych, zakładów garbarskich, gorzelniczych i garncarskich.

Rewolucja 1905 roku odbiła się echem także w Krynkach - na kilka dni władze w mieście przejęli robotnicy, próbując stworzyć "Republikę Krynecką".

                                                                                                                                       www.krynki.pl